به سر جام جم آن گه نظر توانی کرد

که خاک ميکده کحل بصر توانی کرد

مباش بی می و مطرب که زير طاق سپهر

بدين ترانه غم از دل به در توانی کرد

گل مراد تو آن گه نقاب بگشايد

که خدمتش چو نسيم سحر توانی کرد

گدايی در ميخانه طرفه اکسيريست

گر اين عمل بکنی خاک زر توانی کرد

به عزم مرحله عشق پيش نه قدمی

که سودها کنی ار اين سفر توانی کرد

تو کز سرای طبيعت نمی‌روی بيرون

کجا به کوی طريقت گذر توانی کرد

جمال يار ندارد نقاب و پرده ولی

غبار ره بنشان تا نظر توانی کرد

بيا که چاره ذوق حضور و نظم امور

به فيض بخشی اهل نظر توانی کرد

ولی تو تا لب معشوق و جام می خواهی

طمع مدار که کار دگر توانی کرد

دلا ز نور هدايت گر آگهی يابی

چو شمع خنده زنان ترک سر توانی کرد

گر اين نصيحت شاهانه بشنوی حافظ

به شاهراه حقيقت گذر توانی کرد